συνεννοώ

συνεννοῶ, -έω, ΝΜΑ

νεοελλ.

(μόνο το μέσ.) συνεννοούμαι

α) καταλήγω σε κοινή απόφαση με κάποιον ύστερα από ανταλλαγή σκέψεων

β) ανταλλάσσω σκέψεις («συνεννοούνται ακόμη και δεν είναι γνωστό πότε θα συμφωνήσουν»)

γ) κατανοώ κάποιον που και αυτός μέ καταλαβαίνει («δεν μπορώ να συνεννοηθώ με έναν Άγγλο»)

δ) κάνω μυστική συμφωνία

μσν.

μέσ. φέρνω στον νου μου, θυμάμαι («συνεννοησάμενος καὶ αὐτὸς τὸ τοῡ τραγικοῡ», Ευστ.)

μσν.-αρχ.

συλλογίζομαι μαζί ή συγχρόνως.